Hayat bu kadar hızlı akıp giderken, çocukken “hiç ayrılmayacağız” dediklerimizi unutmuşken :)) Tanıdığımıza bin pişman olduklarımız ve tanımaktan çok mutlu olduklarımız varken… Bazı çok sevdiklerimizle el, bazılarıyla et-tırnak gibi olmuş iken, arada durmak, mola vermek, düşünmek lazım.
Hayat koşturmacasına biraz ara verip, kahvemizi hüpletirken; iyi ki varsın, iyi ki benim canımsın diyebildiginiz insanlar varolduğu için şükretmek lazım….
Henüz Yorum Yapılmamış