“Saçları saman sarısı, kirpikleri mavi, kırmızı dolgun dudaklı” diye 1961 de yazdığı “Saman sarısı” şiiri ile ölümsüzleştirdiği kadının adı Vera’dır. Nazım Hikmet’ten otuz yaş küçük, beş yıllık evli ve bir çocuk annesidir. İlk tanıştığı andan itibaren aşık olmuştur Nazım Vera’ya. Evli ve çocuklu olması umrunda değildir. Vera’yı sürekli aramaktadır. Günde belki on kez telefon eder. Sonunda muradına erer Nazım Hikmet ve Vera’nın gönlüne girmeyi başarır.
Evlenirler.
Bundan sonra şiirler Vera için yazılacaktır….
Giitiği her ülkeden her şehirden arar Veya’yı şair. Her yerden kartlar yazar sevda dolu… Gönderir Vera’ya usanmadan…
Bazı yolladıkları da sadece dört satırdır. Şöyle:
“Durmadan seni düşünüyorum.
Durmadan seni düşünüyorum.
Durmadan seni düşünüyorum.
Durmadan seni düşünüyorum…”
-Nâzım Hikmet-
Nâzım Hikmet en son şiirini gene Vera’ya yazmıştır.
“Gelsene dedi bana
Gülsene dedi bana
Ölsene dedi bana
Geldim
Kaldım
Güldüm
Öldüm.”
Nazım Hikmet 3 Haziran 1963 günü memleket hasretiyle ölür.
Vera, Şairin ölümünden sonra kimseyle evlenmez bir daha. Vera da 2001 de öldüğünde Moskova’dadır…
Henüz Yorum Yapılmamış